In de produktiebesturing zijn een aantal methodieken bekend om de produktie zo vloeiend mogelijk te laten stromen. Soms zijn deze gebaseerd op Japanse methodieken, andere weer op Amerikaanse. Een feit is dat de Japanse produktiebesturingstechnieken niet de moeilijkheden veroorzaken in hun ekonomie, maar een verkeerd financieel beleid. Daarom is het voor een eigen identiteit en bij goed ondernemersschap wenselijk om het beste van beide ontwikkelingen te integreren in eigen bedrijf, of minstens kennis van te nemen. Op een dergelijke manier ontstaat een Europees of zelfs een "Nederlands" produktiebesturingssysteem. De filosofie die achter deze methodieken ten grondslag liggen zullen buiten beschouwing gelaten worden.
JUST IN TIME (JIT) is een methode die uitgaat van een levering van onderdelen cq grondstoffen aan de PRODUKTIEPLAATS op het moment dat deze ook daadwerkelijk (jit) nodig zijn. De leveranciers van deze grondstoffen kunnen andere afdelingen zijn binnen hetzelfde bedrijf, maar ook externe toeleveranciers. Op deze manier worden enorme besparingen op transportkosten en voorraadkosten behaald. In de Japanse industriele situatie, waar deze methode is ontwikkeld, bevinden sommige van deze toeleveranciers zich vlakbij de fabriek die het uiteindelijke produkt vervaardigd. Hierdoor wordt een grote voorraad overbodig, maar zal veel informatie uitgewisseld moeten worden om een goede timing te kunnen realiseren.
OPTIMALISERING PRODUKTIE TECHNIEKEN (OPT) is een in Israel ontwikkelde methode. Deze berust op een masseren van de goederenstroom in de produktielijn, dwz. het wegnemen van elk vertragend en overbodig obstakel bij de vervaardiging. Hiervoor is een research van de produktielijn noodzakelijk alvorens men kan gaan "stroomlijnen" .
Zoals eerder vermeld in vorig hoofdstuk bestaan er verschillende vormen van produktiebesturing in "traditioneel" Europese stijl, tw.